جز طنین یک ترانه آرزو نمی کنم
در فغان لذتی که پاکتر
از سکوت سادهء غمیست
آشیانه جستجو نمی کنم
در تنی که شبنمیست
روی زنبق تنم
بر جدار کلبه ام که زندگیست
یادگارها کشیده اند
مردمان رهگذر:
قلب تیرخورده
شمع واژگون
همیشه همه ی حرف ها را، با آدم ها نزن … گاهی بگذار، حرف هایت را؛ با چشمانشان از چشم های تو بخوانند… زیرا چشم هایت، هرگز دروغ نمی گویند… mamnun ke sar zadi dobare ham bia khoshhal misham duste aziz
همیشه همه ی حرف ها را، با آدم ها نزن …
گاهی بگذار، حرف هایت را؛ با چشمانشان از چشم های تو بخوانند…
زیرا چشم هایت، هرگز دروغ نمی گویند…
mamnun ke sar zadi dobare ham bia khoshhal misham duste aziz